Hem ortaya çıkan semptomlar hem de bu semptomların görüldüğü ülkeler tek bir gerçeği yüzümüze vurmaktadır: İnsanlık olarak pençeleştiğimiz illetin adı neoliberalizmdir. Tek tek ülkelerin pandemi ile baş etme kapasitesi neoliberalizme maruz kalma düzeyiyle ters orantılı bir seyir sergilemektedir. Diyelim ki ateş, kuru öksürük, yorgunluk ve nefes alma güçlüğü gibi semptomlar gösteriyorsunuz. Bu durumda çevrenizdeki insanlarla mesafenizi arttırmanız ve en yakındaki hastaneye başvurmanız izlenebilecek en mantıklı yol olacaktır. Peki gittiğiniz hastanedeki doktorların koruyucu malzemelerden yoksun olduğunu…

Bize kalırsa bilgi edinme süreci temelde bir arındırma arayışından değil, bütünün sahip olduğu çelişkilerin üzerinde biriktiği kritik halkaların tespiti ve sonrasında geliştirilen devrimci pratik dolayımıyla bütünün giderek daha geniş bir kısmının devrimci öznenin nesnesi haline getirilmesinden geçiyor. Bir şeylere “ideolojik bakmamak gerektiği”, “ideolojik bakışın kişinin ufkunu daratttığı” gibi argümanlarla hepimiz muhatap olmuşuzdur. Akil ve tarafsız bir görünüm verme çabasıyla el ele giden bu sözler ne kadar gerçekçi? İdeolojik olmayan bir bakıştan söz edilebilir mi? Sorulara…

Görevimiz, yoksulluğu kapitalizm içerisinde sürdürülebilir kılmak değil, yoksulluk karşısında verilecek devrimci mücadeleyi sürdürülebilir kılmak ve bu mücadelenin bir sınıf kimliğini inşa etmesini sağlamaktır. Devrim’in ilk sayısında strateji tartışmaları için bir başlangıç yazısı kaleme almıştık. Okurlarımızdan aldığımız yorumlar, devrime yürünecek yolu tartışmanın birincil bir ihtiyaç olduğu yönündeki kanımızı güçlendirdi. Aynı zamanda strateji tartışmalarındaki yaklaşımımızı farklı bağlamlar üzerinden inceltmemiz ve işlememiz yönünde bir ihtiyacı da gündeme getirdi. Elinizdeki sayıda bahsettiğimiz tartışmayı iki ana temel üzerinden çeşitlendirmeyi öngörüyoruz.…